σιαλιστήριον

ή σιελιστήριον, τὸ, Μ

το τμήμα τού χαλινού από όπου πέφτει το σάλιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σιαλίζω / σιελίζω «εκκρίνω σάλιο» + επίθημα -τήριον (πρβλ. δικασ-τήριον)].